आकांत मांडिला असता
मी, माझिया गणेशाने
कृपा करुनी मजवरी
केला हा भवरोग बरा
चांचुवरी पाखरा
बाळ घालीतसे चारा
कोण कुणा भरविते
एक मुख एक चारा
देणारा ईश्वर आहे
का चिंता करीसी माये
मी खातो तुही खा गे
हा विलाप नाही खरा
कासाविस का झालीस
मी पुसतो अश्रु तुझे
मी असताना तू उगाच
सोडणार नाही धीरा
तू निवांत हो गे माये
मी कुशीत तुझिया आहे
बसलेलो तुला धरून
एकांत नाही हा खरा
दिवोरातिचे उठले ठाणे
तुटले धरणे प्रपंचाचे
जीवनमुक्तदशा जाहली
पाहिला चतुर्थी दिन हा खरा
मी, माझिया गणेशाने
कृपा करुनी मजवरी
केला हा भवरोग बरा
चांचुवरी पाखरा
बाळ घालीतसे चारा
कोण कुणा भरविते
एक मुख एक चारा
देणारा ईश्वर आहे
का चिंता करीसी माये
मी खातो तुही खा गे
हा विलाप नाही खरा
कासाविस का झालीस
मी पुसतो अश्रु तुझे
मी असताना तू उगाच
सोडणार नाही धीरा
तू निवांत हो गे माये
मी कुशीत तुझिया आहे
बसलेलो तुला धरून
एकांत नाही हा खरा
दिवोरातिचे उठले ठाणे
तुटले धरणे प्रपंचाचे
जीवनमुक्तदशा जाहली
पाहिला चतुर्थी दिन हा खरा
*
हरि ॐ तत्सत्
*
