शुक्रवार, १५ जुलै, २०११

पहाट


अश्रूंचा पाउस पडतो
स्वप्नांचे नभ भळभळते 
रस्त्यात चिखल रक्ताचा
आक्रोशही विझले होते

धर्मास फोडणी मिळते
राष्ट्राच्या अभिमानाची
नावाखाली कुठल्याही
हिंसेची चलती होते

जाईना सुखाचा घास
नरड्यात पिसाट खुन्यांच्या
केला न गुन्हा कोणीही
तरी सूडचक्र भिरभिरते

मी वेडा झालो देवा
प्रश्नांच्या पर्वतराशी
तू मौन होऊनी बसला
कोणतेच उत्तर नव्हते

या मिट्ट काळरात्रीत
जरी नाही किरण कुठेही
मी घेतो वेध उद्याचा
मग सूर्यबिंब मज दिसते

चालणार येणे जाणे
थांबणार नाही रहाटी
प्रलायांतीही विश्वाच्या
नवे ब्रह्मांड उगवते 


*

माता भगवतिके श्री चरणोंमें समर्पित

*

DEDICATED TO THE DIVINE LOTUS FEET OF MOTHER GODDESS BHAGAVATI

*



इश्वरसे अभिन्नता जीवका मूल धर्म है जो किसीभी तरीकेसे कभीभी बदलता नहीं. जैसे तरंग और समुन्दर कभी जुदा नहीं होते वैसेही जीव अपने परमात्म स्वरूपसे कभीभी जुदा नहीं होता. Being connected to the God is the religion of all, which can never be changed. The God is not separate and not distinct from his creation, just like a wave is not separate or distinct from the ocean.