रे सिंधुदुर्गा,

रे सिंधुदुर्गा,

मी प्रेमा व्यतिरिक्त तुला
काहीच देऊ शकणार नाही.

कुबेराला याचक काय देणार?

ही ओसंडून फुललेली हिरवाई,

  हे निसर्गसंपन्न डोंगर,

ही कौलारू मायाळू घरे,

हा दांडगाई करणारा पाउस,

हे निर्मळ, निर्व्याज हसणारे सागरतट,

या हिरव्या वनराजीत 
आल्हाददायक कूजन करणारे पक्षी  
यांच्याकडून मी घेतच राहिलो

तरी मला कित्येक जन्म पुरणार नाहीत.

हि तपोभूमी आहे 
जिथे सहज बसल्याजागी
भावसमाधी लागते.
हे सारे वैभव विधात्याचे आहे

जो फक्त देणंच जाणतो;

हे देणं आपण फक्त जतन करायचं,

त्याच्यावर जीवापाड प्रेम करायचं,

हे सुंदर स्वप्न आपण जगायचं

इतके पुरे नाही का?

इथे भौतिक प्रगती गैरलागू आहे,
हे आध्यात्मिक उन्नती साधण्याचे
ठिकाण आहे, जिथे गांजलेल्या जीवाचे
परमात्म्याशी मिलन होते.
माझ्या प्रिय बांधवांनो, या,
या भूवैकुंठात आम्ही तुमचे
प्रेमाने स्वागत करतो.
इथे भगवान नारायण तुमच्यावर
कृपा करण्यासाठी सदैव
आतुर होऊन नेहमीच वाट पाहतो.
 
   ॐ    

 गोड तुझे रूप 

गोड तुझे नाम

आणिकाचे काम

नाही आता
ॐ 
 वृक्षवल्ली आम्हा सोयरी वनचरे 
पक्षीही सुस्वरे आळविती 
येणे सुखे रुचे एकांताचा वास 
 नाही गुण दोष अंगा येत 
हरिकथा भोजन परवडी उपचार 
करोनी प्रकार सेवू रुची 
कंथा कमंडलू देह उपचारा 
जाणवितो वारा अवसरु
तुका म्हणे होय मनासी संवाद 
आपुलाची वाद आपणासी 
ॐ

*

हरि ॐ तत्सत्

*