गुप्तधन

शुद्ध सत्य जग / बालके जाणती /
पुटे ती चढ़ती / काळासवे //१//

जाणा तुम्ही मोल / निरभ्रपणाचे /
मळभ वरचे / नष्ट करा //२//

जग आहे चित्र / अर्थहीन साचे /
सुख सौन्दर्याचे / त्यात नाचे //३//

राग, दुःख, मोह /निपटून सारे /
पहा चित्र खरे / निव्वळ ते //४//

अलिप्त निर्लेप / फ़क्त कुतूहल /
काय हालचाल / जगी चाले //५//

आपल्या मनाची / कोरी ठेवा पाटी /
ही जगरहाटी / चाले पुढे //६//

कशाची ना मागे /निशाणी ठेवते /
सदा बदलते / चित्र जग //७//

हेतूचा आग्रह / हे असे अज्ञान /
काढता झाडून / ज्ञान उरे //८//

मनामधे ठेवा / फ़क्त उत्सुकता /
निष्कर्ष कोणता / काढू नका //९//

हरेक आकार / रंगांचे प्रकार /
रिकामे अंतर / पहा फ़क्त //१०//

मोकळ्या डोक्यात / स्वच्छ नजरेत /
काही ना खुपत /दूर राही //११//

सजीव निर्जीव / सारे वस्तुमात्र /
फेकती सर्वत्र / सुखप्रभा //१२//

चराचरी राम / हेच गुप्तधन /
मिळेल शोधून / समाधान //१३//

आवर

तुम्हासमोर मी / आळवितो राम /
रसाळ हे नाम / विठोबाचे //१//

आनंदविभोर / मयूर होउन /
नाचतो पाहून / घन नीळे //२//

कोकीळ कुजन / करतो सुखाने /
ऐकावया गाणे / आम्रतरू //३//

आम्ही विठोबाचे / सुखे गाऊ भाट /
तुम्हा किटकिट / होवो भली //४//

देताल तरी द्या / दंड शरीराला /
आवर मनाला / कसा घालू //५//

खेळणे

देवा तुज देऊ / काय खेळावया /
मन बुद्धि काया / तुझी आहे //१//

मागसी मजला / हात पसरून /
तुज त्रिभुवन / कमी पड़े //२//

मजकडे नाही / स्वतःचे काहीच /
तुजला तुझेच / देत आहे //३//

वाढवुनी माझा / क्षुद्र अहंकार /
फसविसी फार / पुन्हा पुन्हा //४//

करिसी कृतार्थ / खेळण्याच्या मिसे /
लावियले पिसे / मज तुझे //५//

चिंध्या

कपड्यांच्या चिंध्या / देवा छान केल्या /
विठ्ठला आतल्या / पाहिले मी //१//

काय ही कामाची / आवरणे खोटी /
सारगर्भ हाती / येत नाही //२//

जड़ जीव गेले / राम विसरून /
देहाला धुऊन / धन्य झाले //३//

आंबा असे गोड / मिरची तिखट /
जांभुळ तुरट / कृपा एक //४//

पंथ धर्म नाना / श्रद्धा वेगळाल्या
देवाने निर्मिल्या / तूच एका //५//

शंभू

माझिया मनाच्या अढळ आकाशी
पुर्णमात्रे भरला वैराग्य सुवास
शुभंकरा तुझे रूप हे उदास
अगम्य शांती मज देते

चिदाकाशी उमटे ओंकाराचा ध्वनी
करुणा ओसंडते मिटल्या त्रिनयनी
कैलासाच्या शिखरी बसला पिनाकपाणि
त्रिभुवनाचे हित कवेमधे

कर्पुरगौर शिव हिमगौर पर्वत
चंद्रकोरीतुन बरसते अमृत
सहस्त्रारकमळी पोहोचले आस्तित्व
आनंदाच्या लाटा उसळती

साहेब

देवा मज नको / बळ बुद्धि धन /
तुज माझे मन / स्मरो नित्य //१//

नको मला देवा / तंदुरुस्त होणे /
बरे दीनवाणे / माझे सोंग //२//

नको अहंकार / चुकून मजला /
शपथ तुजला / देवा माझी //३//

तुझी तू चालव / माझी रोजीरोटी /
दया तुझी मोठी / माझ्यावर //४//

कळो वा न कळो / तुझी शक्ती कोणा /
सर्वशक्तिमाना / जाणले मी //५//

कशाला दाखऊ / फुकाचा रुबाब /
तू माझा साहेब / पांडुरंगा //६//

तुझी धर्मध्वजा / तूच मिरवीतो /
धनी आम्ही होतो / नाममात्र //७//

अंगाखांद्यावर / तुझ्या विठुराया /
बाळे बागडाया / आसुसलो //८//

प्रेमाची बिरुदे / धारण तू केली /
बाप व माउली / तूच एक //९//

तार

देवा उपभोग / नाही रे शाश्वत /
तुझे नाम देत / सुख सदा //१//

विवंचना किंवा / वंचना कसली /
नामाची सावली / सदा शिरी //२//

देवा तू घेतले / मजला पोटाशी /
खूण ही गाठीशी / बांधली मी //३//

अंतरीची तार / जुळली आपली /
जाईना तुटली / कदापिही //४//

मागणे एवढे / झाले माझे पुरे /
आता काही नुरे / चिंता मज //५//

खेळ

माझ्या प्रवासाला / नाही पोहोचणे /
ललाटी फिरणे / लिहीलेले //१//

रुजणे ना मज / काळात कुठल्या /
आभाळ भाळी या / कोरलेले //२//

शिकणे माझे हे / कधीही संपेना /
मजला रुचेना / पदवीदान //३//

काय मिळविणे / कुठे मज जाणे /
चक्र हे कशाला / पायी माझ्या //४//

तुझे नित्य नवे / उन्मेष पाहणे
आणि आनंदणे / पुन्हा पुन्हा //५//

तुझे वैद्यपण / माझ्या वेडावरी /
टिपरी टिपरी / वर झडे //६//

देवा तुज आहे / सोस हा कसला /
आनंद तुजला / काय मिळे //७//

असो तुझी हौस / देई मला बळ /
तुझ्यासवे खेळ / खेळतो मी //८//

अंगीकार

देवा तू दयाळु / पाळिसी पाखरा /
नाही तरी चारा / कोण घाली //१//

वाहती या डोळा / देवा अश्रुधारा /
तुझ्या उपकारा / कैसे वर्णु //२//

तुझ्यामुळे देवा /जग हे जगते /
कोण यांना देते / अन्नपाणी //३//

तूच दया प्रेम / तूच बंधुभाव /
जगती अभाव / नाही तुझा //४//

करतो मर्दन / अभिमान्याचे तू /
लहान वासरा / दूध देसी //५//

बळी कान पिळी / हे बोल फुकाचे /
जनसामान्यांचे / तुझे राज्य //६//

अजाण बालके / किटके नाजुक /
जगती कित्येक / युगे झाली //७//

आम्ही तुझा देवा / केला अंगीकार /
तुझा शिरी भार / वागवितो //८//

शब्दविलय

प्रकाश अंधार / एकारले सारे /
सूर्य चन्द्र तारे / एक झाले //१//

जवळ स्वतःच / दूरचे ते झाले /
परके आपले / सारे एक //२//

तू आणि तोपण / झालो मी स्वतःच /
नपुंसक तेच / स्त्री पुरुष //३//

बाप आणि माय / बाळ स्वतः झाले /
गुढगे टेकले / व्याकरणे //४//

वर्णन करू मी / भाषेत कुठल्या /
नाही ऐकावया / दुजे कुणी //५//

डोळे दृष्टी दृश्य / आवाज व कान /
कर्म आणि ज्ञान / एक झाले //६//

शब्दाचा विलय / ध्वनी स्वतः झाला /
अशा अवस्थेला / काय म्हणु //७//

एकपणे दिली / बुडी ती स्वतःत /
अर्थ तो मौनात / विसावला //८//

देवा तू दिलीस / भक्ती मला दान /
मला तुझ्यातून / सूट दिली //९//

त्यायोगे गातो मी / तुझे गोड नाम /
नाही तरी काम / काय मला //१०//

कैवल्य

मीच तुझ्यामधे / बुडलो गोपाळा /
होई गोपाळकाला / माझा तुझा //१//

दिवा विझताना / ज्योत मोठी होते /
तसे ज्ञान होते / मीच देव //२//

उरेना नंतर / हेच ब्रह्मज्ञान /
होत असे शून्य / अहंकार //३//

अज्ञान नेणीव / ज्ञान ते जाणीव /
दोन्हींची उणीव / उरे फक्त //४//

तुच चालवीता / तुच बोलवीता /
तुझी आहे सत्ता / देहावर //५//

म्हणती कैवल्य / या अवस्थेला /
मिळाला विठ्ठला / नैवेद्य तो //६//

पिंगा

काय मी करावे / का करावे मीच /
उरला ना पेच / आता काही //१//

सोडुनिया सारे / प्रश्न पांडुरंगा /
तुजसवे पिंगा / घालतो मी //२//

उत्फुल्ल झालो मी / प्रकाश स्वतःच /
पाहणे उगाच / आता सरे //३//

तुझ्या गतीमधे / गुंतवुनी मज /
मोकळा सहज / झालो पूर्ण //४//

ज्ञान ना उरले / जाणीव म्हणता /
नेणीव म्हणता / सारे कळे //५//

अर्थ ना उरला / वेगळा कशात /
एक भगवंत / मतलब //६//

कृपाळु बा देवा / हात ना सोड़ावा /
वाटतोय हेवा / माझा मला //७//

असुरमर्दिनी

कुतर्का मारुनी / थकली तू माय /
सुखे आता जाय / मंचकासी //१//

तुझे हे भेसूर / पाहूनिया रूप /
घाबरलो खूप / बालक मी //२//

तुझे सौम्य रूप / धारण करून /
भक्तीची तहान / भागवी गे //३//

तू घेई निद्रा / भेटवी बापासी /
शिवदर्शनासी / आतुरलो //४//

देव शिवशक्ती / जीव आहे भक्ती /
दर्शनाने मुक्ती / प्राप्त होई //५//

तदाकार

नभाचा मंडप आणि
हिरवाईचा पट
सगळीकडे पहा
तुम्हा दिसेल तो नीट
माझे छोटे आस्तित्व
निसटले माझ्यातून
या विराट विश्वात
मी हरवुन गेलो
तदाकार झालो
मी तदाकार झालो

छोटे छोटे किडे
आले माझ्याकडे
मला ते बोलले
किती तन्मयतेने
त्याने रंगविले
त्याने आम्हाकडे
किती लक्ष दिले
किती साक्षेपाने
आम्हा घडवीले

तसेच मी पाहिले
उंच डोंगरकडे
त्यांच्या भव्यतेने
मला फार छोटे केले
त्याचे आस्तित्व
मला दिसले व्यापलेले
त्याचा स्पर्श जिथे तिथे
पाहात मी गेलो
तदाकार झालो
मी तदाकार झालो

माझी छोटी दुनिया ही
फार मोठी झाली
लांबी रुंदी उंची
तिची मोजवेना खोली
मला कुठे शोधू
मी दिसेनासा झालो
तदाकार झालो
मी तदाकार झालो

वेणु

दुस-याच्या हक्कावर
नको गदा आणू
दुस-याच्या आयुष्याचे
नको श्रेय घेऊ

ज्याला जे करायचे
ते करु दे सुखाने
कुणी काही करीत नाही
असे नको ओरडू

तू जरी शांत झाला
तरी जग थांबेल का
दुस-यांची शांती तरी
नको भंग करु

हे जग चालविणारा
फार मोठा आहे
छोट्यात छोट्या किटकावर
त्याचे नियंत्रण आहे

ज़रा थोडा सैल हो
ज़रा थोडा स्वस्थ हो
तू निर्धास्त हो
त्याला निवांत होऊ दे

त्याच्या वेणुचे आलाप
मग तुला ऐकू येतील
त्याच्या आनंदात मग
तूही विरघळून जाशील

एकटा

नाही कुणी कुणाचे
सारे इथे स्वयंभू
इथले आकाश सारे
प्रत्येक एकट्याचे

सा-याच रानवाटा
विस्तीर्ण पसरलेल्या
सुखदुःख ऐसपैस
प्रत्येक एकट्याचे

मनमुक्त कंठ गातो
गाणे स्वतंत्रतेचे
दुस-यावरी न ओझे
प्रत्येक एकट्याचे

ज्याचा तयास वाटा
तक्रार ना कुणाची
ज्याची तयास साथ
प्रत्येक एकट्याची

नाही गुन्हा कुणाचा
दुस-यावरी न सत्ता
जागा जगात देव
प्रत्येक एकट्याचा

लड़िवाळ

मी माझे थोड़े द्यावे
भरभरुन तुम्ही द्यावे
ईश्वरी हे हात तुमचे
द्यायला न लाजावे

आनंद हा युगांचा
अवघीच खुषी झाली
दिंडीमधे मिळे जी
ती संगणकात आली

गवतात जे फुले ते
निष्पाप हास्य झालो
दिसतो तुम्हामधे मी
जणू गोकुळात आलो

तुमच्यामधे दिसे हो
मज पांड़ुरंग उघडा
वरची तुम्ही आवरणे
म्हणता मलाच वेडा

रुपात रावणाच्या
मज राम स्वच्छ दिसतो
मीही मनात हसतो
परि सोंग दाखवीतो

दिसतो चराचरात
तो रंग गंध झाला
हा शब्द नाही माझा
लडिवाळ तो प्रगटला

सामोरा

सतत रहा रे / सामोरा विठ्ठला /
नजरेआड मला / करु नको //१//

तुजवीन काही / नको देवराया /
पडतो मी पाया / विनवीतो //२//

तुजवीन माझ्या / जीवा हुरहुर /
पड़ते नगर / ओस सारे //३//

तुजला पाहणे / हाच पराक्रम /
दुजा काही धर्म / नाही मला //४//

बाकी सारे कर्म / तुझा तूच कर /
तुझ्या हाती कर / बालकाचा //५//

माझे जे नाही ते / श्रेय मज देसी /
पदारात घेसी / दोष माझे //६//

कृपाळू दातारा / तुझी आहे देन /
आमचे जीवन / तुझी लीला //७//

नको नको मज / कर्तेपणा आता /
विंधुनी अहंता / तारी मज //८//

विठ्ठला

मन तव पायी / एकचित्त झाले/

चिंतामुक्त झाले / बालक हे //१//

तुवा समर्थाचा / आधार लाभला /

बालकासी दिला / आशिर्वाद //२//

तुझ्या हुकुमाचा / बंदा मी खाविंदा /

केशवा गोविंदा / पांडुरंगा //३//

माझा अखत्यार / नाही मी मुकुंदा /

माझा कामधंदा /नेमिला तू //४//

जग वटवट / करते हे भारी /

मजला शिसारी / येते त्याची //५//

अन्य कुणाचीही / सत्ता माझ्यावर /

नाही चालणार / हेच खरे //६//

कृपाळू बा देवा / घेई माझी सेवा /

तुझे नाम जिव्हा /घेवो माझी //७//

माझ्या नावे नको / अन्य कर्तबगारी /

तुझी मी लाचारी / पत्करली //८//

अंकित

घेतले तू देवा / हिरावून सारे /
अंकित झालो रे / तुझा आता //१//

भूतकाळ तूच /वर्तमान तूच /
भविष्यही तूच / माझे झाला //२//

तुजवर देवा / झालो मी प्रसन्न /
तुझे हे जीवन / तुला दिले //३//

कुडीची कुणाला / फिकीर उरली /
तुझी आज्ञा झाली / शिरोधार्य //४//

तुझ्यासाठी काया / जपुन ठेवीन /
मज सांभाळीन / तुझ्यासाठी //५//

बेधुन्द झालो मी /तुझ्या आस्तित्वाने /
काया वाचा मने /तुझा झालो //६//

आम्ही तुझे

देवा तुझ्या दारी/ बरे भिक्षाटन/
पातके पतन/ नाही आम्हा //१//

नीती शास्त्र ज्ञान/ आम्हा ना ठाउक/
तुझे रुप एक/ दिसे आम्हा //२//

लुळे नि पांगळे/ बहिरे आंधळे/
अकलेने खुळे/ आम्ही तुझे //३//

तुझ्या इच्छेपुढे/ बाकीचे दिसेना/
जग हे ठणाणा/ करीतसे //४//

आपल्या मस्तीत/ आमचे जगणे/
जगाचे गा-हाणे/ तुझ्यापाशी //५//

तुझा झालो

देवा तुजवीन/ मज नाही कोण /
सगे गोतगण/ याती कूळ//१//

तूच दोष गुण/ तूच कामधाम /
तुझ्यात आराम /मिळे मज //२//

तुजवीन मज / नाही कुठे ठाव/
तूच माझे गाव / घर तूच //३//

तूच पुत्र कन्या / तूच पत्नी सखा /
माझा पाठीराखा / आहेस तू //४//

तुजवीन काही /उरले नाही रे /
सोडुनिया सारे /तुझा झालो //५//

समाधिस्थिती

सुंदर जे आहे /ते ते माझे रूप
उल्हासाचा ध्ह्यास /माझा आहे
बाळांचे रडणे/हसणे सुंदर
मुलांचे खेळणे/भांडणे सुंदर
वृद्धांचे वाकुन/चालणे सुंदर
पक्ष्यांचे बोलणे/झाडांचे डोलणे
वा-याचे वाहणे/मज प्रिय
दुनियेचे नका/करु कब्रस्तान
आनंदाला माझ्या /तोडू नका
जीवन वास्तव /आहे दुनियेचे
तेच माझे रूप /जाणा सत्य
मरण विराम /अल्पघटकेचा
जीवन प्रवाह /चिरंतन
समाधित जरी /मी तुम्हा दिसतो
दृष्टि तुम्हावर /सदा आहे
शरीराने जरी /दूर झालो आहे
वास्तव्य सतत /तुमच्यात

भवानी

हे भवानी तुझे पायी
चित्त माझे शांत होते
अशिव संहारुन माते
स्वरुपाचा बोध देते //१//

सुखाच्या वेशात येउनी
मानवाला दुःख छ्ळते
राक्षसी उन्माद मारुनी
तू मनाला शांतवीते //२//

भूक मजला मंगलाची
अमंगल परि माजले
अंत त्या बिभत्सतेचा
करुनी मज तू रक्षिते //३//

परब्रह्मस्वरुपिनी तू
शिवाहुनी तू वेगळी ना
छद्मज्ञानरूपी अहंता
ओळखोनी चिरडीते //४//

तूच जननी या जगाची
चंडिका बनतेस तू
कुतर्काचा नाश करुनी
आत्मसत्ता स्थापिते //५//

शिवभवानी

कापुराचे भेटी / आली ज्ञानज्योती
दोन्ही नष्ट होती / उरे काय //१//

आरशाच्या पुढे / आरसा धरिला

नाहीसा तो झाला / दुजाभाव //२//

शिव समाधीत /भवानी चंचल

एकास पहाल /एका वेळी //३//

नित्य व अनित्य /दोन्ही नाही दूजे
ब्रह्म जेव्हा लाजे / माया दिसे //४//

एक मागे होता /दूजी पुढे येई

दर्शन ती देई/ भक्तालागी //५//

ज्ञानचक्षु आणि /चर्मचक्षु दोन्ही

उघडे ठेविता / भेद नुरे //६//

निर्गुण सगुण/ दोन्ही एकरुपे
जणू भासे रूपे /शिंपलीवर //७//